تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
کرونا ویروس؛ مصیبتی بیولوژیک یا مصیبتی اجتماعی؟
استاد انسان‌شناسی دانشگاه تهران معتقد است که قرنطینه‌شدن در یک شهر پیشرفته با تمام امکانات رفاهی، ابدا به معنی قرنطینه‌شدن در یک محله زاغه‌نشین در روستاهای فقیر هند و پاکستان نیست. بنابراین ما با بحرانی سیاره‌ای روبه‌رو هستیم که نیاز به پاسخی سیاره‌ای دارد.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، ناصر فکوهی، استاد انسان‌شناسی دانشگاه تهران در یادداشتی نوشت:
ویروس کرونا، از لحاظ ضربه‌ای که به نظام جهانی وارد کرده و خواهد کرد، شاید تنها با اپیدمی «آنفولانزای اسپانیایی» قابل مقایسه باشد که در سال‌های ۱۹۱۸ و ۱۹۱۹ در اواخر جنگ جهانی اول، در جهان ظاهر شد و یک‌سوم جمعیت دنیا در آن زمان (یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون) نفر را مبتلا و بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون را از میان برد. اما تفاوت اصلی در آن است که احتمالا به دلیل پیشرفت فناورانه به‌ویژه در زمینه پزشکی، بالارفتن رفاه و دموکراتیزه‌شدن نسبی آن و پزشکی‌شدن شدید زندگی، تلفات مستقیم این بیماری و حتی مبتلایان به آن، به‌شدت کمتر از اپیدمی ۱۹۱۸ باشند. به باور ما، خطر اصلی نه در رقم خام تلفات جانی بلکه به‌ویژه در نابرابری اقتصادی و اجتماعی میان قربانیان و گسترش فقر و نابرابری و تبعات بعدی آنها است که پس از گذار از این بیماری، از نیمه دوم سال ۲۰۲۰ و از سال بعد در جهان ظاهر خواهند شد و ما نیز اگر از همین امروز به فکر چاره‌ای اساسی نباشیم، جزء قربانیان آن خواهیم بود.
